Maks zawsze kochał cyrk. Nie ten zwykły, ze słoniami i klaunami rzucającymi tortami, ale cyrk, w którym wszystko wydaje się możliwe – nawet to, co niemożliwe. Gdy w miasteczku rozstawiono biało-czerwoną kopułę Cyrku Pana Barabasa, Maks wiedział, że musi tam pójść, choćby miał wejść przez małą szczelinę pod płotem. A najlepiej z kimś równie ciekawskim jak on. Na szczęście był Lena, jego starsza siostra. Lena potrafiła rozwiązać każde zadanie z matematyki, ale najbardziej lubiła łamigłówki i zagadki. Cyrk Barabasa wydawał się pełen zagadek od samego początku. Już przy wejściu powitał ich pajac odbijający się na wysięgniku jak sprężyna i szepczący: "W środku czeka to, czego nie znajdziesz na żadnym filmie!" Pod kopułą pachniało watą cukrową i popcornem. Dookoła biegały dzieci, a artyści przemykali w barwnych kostiumach. Na arenie śmiałkowie żonglowali płonącymi maczugami, a powietrze przecinały latające trapezistki w blasku reflektorów. Jednak Maksowi i Lenie najbardziej spodobał się Gabinet Luster. Na karcie wstępu napisano: "Ostrzeżenie! Tu możesz zobaczyć więcej, niż chcesz!" Ściany odbijały ich twarze w tysiącu krzywych kształtów. Maks śmiał się, widząc własne uszy sterczące jak ogony zająca albo nos Leny, który nagle sięgał jej brody. Ale po chwili Lena pociągnęła go za rękaw: – Zobacz, tam – szepnęła. Na końcu korytarza luster światło migało inaczej, jakby ktoś przeszedł po drugiej stronie, gdzie miała być tylko ściana. Ostrożnie podeszli bliżej. Maks dotknął palcami szklanej tafli. Lustro było zimne, lecz pod palcami wyczuł lekkie drżenie, jakby coś po tamtej stronie odpowiedziało dotykiem. Zza szkła dobiegały ciche szepty: "Chodźcie… zobaczcie, co czeka za odbiciem…" Nagle lustro zabłysło niebieskim światłem, a postać – chłopca w dziwacznym kapeluszu – uśmiechnęła się do nich z drugiej strony. Nie był odbiciem żadnego z nich. – To zaproszenie? – wyszeptała Lena. Maks przytaknął, czując, że lada chwila wydarzy się coś, czego nie spodziewał się nawet w najśmielszych wyobrażeniach. W gabinecie cyrkowych luster zaczynało się coś zupełnie niezwykłego…