Znalazłem ją przypadkiem. Była złożona na cztery części, ukryta w starym pudełku na strychu. Zwykła, pożółkła kartka, pomyślałem. Ale gdy przyjrzałem się bliżej, coś się zmieniło. Na jej powierzchni pojawiły się linie – jakby tusz ożył i sam rysował drogę. Po chwili zobaczyłem oznaczenie zamku na wzgórzu, tuż za lasem. I wtedy coś mnie przeszyło dziwnym dreszczem. Bo ten zamek... nigdy wcześniej tam nie stał. A jednak mapa twierdziła, że jest bardzo blisko. Nie mogłem się powstrzymać. Musiałem to sprawdzić. Ruszyłem przed siebie. Przeskakiwałem przez powalone pnie, omijałem zarośla. A z każdym krokiem.... czułem, że coś mnie obserwuje. W końcu zobaczyłem go – zamek, którego nigdy wcześniej tu nie było. Wysokie, kamienne wieże, mury porośnięte bluszczem, ogromna drewniana brama. Ale zanim zdążyłem podejść bliżej, coś zaczęło się zmieniać. Mapa w moich rękach zapłonęła niebieskim światłem. A w powietrzu rozległ się głos. — Wiedziałem, że kiedyś tu trafisz...