Czy wiesz, że?

Leśni Tropiciele i Nocny Gość


Leśni Tropiciele i Nocny Gość
W samym sercu Boru Wierzbowego, gdzie cieniste drzewa splatają się w zielony dach, mieszkała grupa wyjątkowych przyjaciół. Był tam Kubuś – odważny borsuk, który uwielbiał sporty i miał zawsze przy sobie latarkę na łapkę. Była też Pusia – wiewiórka, znana ze swojego sprytu oraz zamiłowania do łamigłówek. Najmłodsza z nich była Mela – sowa, która, choć nieco nieśmiała, widziała doskonale nawet w najciemniejsze noce. Każdy dzień przynosił im nowe przygody, jednak tego wieczoru wydarzyło się coś dziwnego. Gdy słońce chowało się za wzgórzem, Kubuś zauważył coś błyszczącego na ścieżce prowadzącej do jego norki. Podszedł bliżej i zamrugał z niedowierzaniem – na miękkim podłożu odcisnęły się dziwne, zupełnie nieznane ślady. Nie przypominały łap żadnego zwierzęcia, które mieszkało w lesie. – Pusia! Mela! Chodźcie tu szybko! – zawołał podekscytowany Kubuś. Wkrótce obie przyjaciółki były już przy nim. Pusia od razu zauważyła, że ślady ciągną się w stronę starego dębu, a potem znikają za gęstymi krzakami jeżyn. – Nigdy nie widziałam takich śladów – powiedziała sowa Mela, mrużąc oczy w wieczornym świetle. – Czy ktoś nowy pojawił się w naszym lesie? Kubuś zaproponował, żeby przygotować plan działania. Zeszli się wszyscy na polanie i zdecydowali, że wyruszą śladem odcisków zaraz po zachodzie słońca. Kubuś chwycił latarkę, Pusia zabrała notes, by wszystko zapisywać, a Mela wzbiła się w powietrze, by obserwować teren z góry. Im dalej szli, tym ślady robiły się coraz wyraźniejsze. Po drodze spotkali pana Jeża, który ostrzegł ich, żeby byli ostrożni. – Słyszałem w nocy dziwne dźwięki – szepnął. – Lepiej nie rozdzielajcie się. Przyjaciele podziękowali i ruszyli dalej. Kiedy dotarli do polanki za starym dębem, zobaczyli coś zaskakującego: wśród traw połyskiwała mała, srebrna kula. Obok niej wciąż świeciły się ślady, które nagle… urywały się tuż przy kępie paproci. Przyjaciele spojrzeli po sobie z bijącym sercem. W powietrzu czuć było dziwne napięcie, jakby las na chwilę wstrzymał oddech. Czy powinni podejść do kuli? A może wśród paproci kryje się ktoś, kto zostawił te ślady?


Autor zakończenia:

Kategoria wiekowa: 8-12 lat
Data publikacji:
Przeczytano: 49
Zakończenia: 2
Kategoria:
Dostępne w językach:

Write your own ending and share it with the world.  Co było dalej?

Tylko zalogowani bohaterowie mogą dopisać własne zakończenie tej historii...


Podziel się historią

Ciekawi Cię, co było dalej? Sprawdź zakończenia innych!