Wszystko zaczęło się w ostatni piątek maja, kiedy w szkole Pod Kasztanem, zwykłej szkole w miasteczku Czerwonka, wydarzyło się coś bardzo niezwykłego. Olek, Lena i Max byli nierozłączni. Siedzieli razem w ławce, wspólnie odrabiali zadania i wymyślali różne żarty, z których najczęściej śmiali się tylko oni. Ich szkoła miała długie korytarze pełne dziwnych zakamarków, piwnicę pachnącą starymi książkami oraz wielki, stary zegar, który zawsze się spóźniał. Pewnego dnia, tuż po dzwonku na dużą przerwę, Lena szepnęła: – Chodźcie, pokażę wam coś w sali 4C! Olek i Max spojrzeli na siebie zdumieni, bo sala 4C była zawsze zamknięta na klucz i owiana różnymi historiami. Jednak ciekawość okazała się silniejsza. Lena pociągnęła ich za rękawy, a kiedy dotarli na miejsce – drzwi były uchylone. W środku panował półmrok. Na środku klasy stał stary kufer. Lena otworzyła go, a wtedy… Coś dziwnego zaczęło się dziać. Kuszący blask rozchodził się po klasie, a powietrze lekko zadrżało. Nagle Olek poczuł, że widzi przez zamknięte wieko kufra, jakby miał promienisty wzrok. Lena, wyciągając rękę, sprawiła, że krzesło samo przysunęło się do niej. Max patrzył na swoje dłonie, które zaczęły pulsować światłem. – Czy wy to widzicie? – spytał Max, niedowierzając. – Widzimy – odpowiedzieli jednocześnie Lena i Olek. – Co się z nami dzieje? W tym momencie usłyszeli skrzypnięcie drzwi i szybkie, ciężkie kroki na korytarzu. Ktoś zbliżał się do sali 4C, a oni jeszcze nie mieli pojęcia, jak kontrolować swoje nowe, niewiarygodne zdolności…